ارزیابی خطر فلزات کادمیوم و سرب بر سلامتی انسان در عضله کفال طلایی

برای اغلب افراد، رژیم غذایی مسیر اصلی قرار گرفتن در معرض فلزات است، به­طوری که خطر ارزیابی این عناصر برای انسان از طریق مصرف رژیم غذایی مهم است. برای این منظور، در سال 1391 غلظت فلزات سرب و کادمیوم در عضله دو گونه ماهی کفال طلایی (Liza auratus) و کفال پوزه باریک (Liza Saliens) جمع­آوری شده از خلیج گرگان اندازه­گیری شد. برای اندازه­گیری میزان فلزات سرب و کادمیوم در تمامی نمونه­ها از دستگاه جذب اتمی مدل (Thermo model 97 GFS) به روش کوره گرافیتی استفاده شد. خطرات سلامتی انسان بوسیله مصرف رژیم غذایی ماهی بوسیله برآورد سیبل خطر (THQ)، جذب موقت هفتگی قابل قبول (PTWI) و جذب موقت روزانه قابل قبول (PTDI) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین غلظت فلز کادمیوم در بافت عضله کفال طلایی و کفال پوزه باریک 05/252 و 7/96 میکروگرم بر کیلوگرم وزن تَر و همچنین میانگین غلطت سرب در عضله کفال طلایی و کفال پوزه باریک 8632 و 1712 میکروگرم بر کیلوگرم وزن تَر بود. مقادیر THQ فلز سرب و کادمیوم در هر دو گونه کمتر از 1 بود. همچنین برآورد مقادیر سرب و کادمیوم در عضله هر دو گونه در این مطالعه کمتر از مقادیر تعیین شده بوسیله JECFA بود.